بررسی حوادث حمل و نقل جاده ای مواد خطرناک در ایران

Authors

موسی جباری

m jabbari دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اسماعیل خداپرست

e khodaparast دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی کسری صدری

k sadri دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی امیر کاووسی

a kavousi دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی شکوه السادات خالو

abstract

زمینه و هدف: در سرتاسر جهان خصوصا در کشورهای صنعتی حمل و نقل مواد خطرناک یک روند افزایشی را نشان می دهد، همراه با افزایش حمل و نقل مواد خطرناک نگرانی عمومی در ارتباط با این مسئله خصوصا در ارتباط با حمل و نقل جاده ای و ریلی به علت عبور از مکانهای پرجمعیت و محصور افزایش یافته است. در این پژوهش ما بر آن هستیم تا با بررسی 656 حادثه حمل و نقل جاده ای مواد خطرناک که بین سال های 1387 تا1391در ایران رخ داده اند، به تعیین علل وقوع حوادث و ارائه پیشنهادات لازم جهت بهبود وضع موجود، بپردازیم. روش بررسی: در این مطالعه پس از تعیین علل وقوع حوادث، فراوانی حوادث، ویژگیهای مکانی، نوع مواد درگیر در حوادث، توزیع ریسکهای ناشی از حوادث، فراوانی حوادث، جمعیت متاثر از حوادث حمل و نقل جاده ای مواد خطرناک، ریسک اجتماعی مربوط به این حوادث و توزیع عناصر زیست محیطی متاثر از حوادث مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: بر طبق آنالیز صورت گرفته، علت 67/60% از حوادث، مربوط به فاکتورهای انسانی بود، مجموعه بعدی از علل حوادث، شامل وسیله نقلیه (%83/17)، در پی آن فاکتورهای محیطی (44/11%) و در نهایت بسته بندی و بارگیری مواد خطرناک ( 06/10% ) بودند.  نتیجه گیری: مطالعه صورت گرفته نشان داد که فراوانی حوادث در این سالها به طور قابل توجهی افزایش یافته است و نیاز به بهبود اقدامات ایمنی در این زمینه بیش از پیش احساس می شود. کلید واژه ها: حمل و نقل مواد خطرناک، حوادث جاده ای، آنالیز درخت رویداد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تحلیل و ارزیابی حوادث جاده ای ناشی از حمل و نقل مواد خطرناک در مسیر ترانزیتی تهران-بندرعباس

هر نوع ماده ای که توانایی بروز خسارت در انسان ها، تجهیزات و محیط زیست را دارا باشد یک ماده پرخطر محسوب می شود. پیامدهای ناشی از بروز حادثه در زمان حمل و نقل مواد خطرناک می تواند موارد متعددی همچون اثرات سوء روی سلامتی انسان ها (مانند مرگ انسان و جراحات بدنی)، تأثیرات مخرب زیست محیطی، مشکلات ترافیکی و غیره باشد. افزایش حمل و نقل این مواد به منزله افزایش احتمال وقوع حادثه و در نتیجه افزایش خسارات...

مسئولیت مدنی متصدی حمل و نقل دریایی مواد خطرناک

چکیدهحمل و نقل دریایی به دلیل سهولت در جابجایی کالاو هزینه کمتر همواره با اقبالبازرگانان مواجه بوده است. در سالهای اخیر با توجه به پیشرفت علمی و خلق موادجدید و گاه خطرناک، اینگونه مواد نیز راهی دریاها شده و متصدیان حمل و نقل راوارد عرصه تازه ای نموده است. اختلاف نظر در مبانی مسئولیت چنین متصدیانی درقوانین مدنی و تجارت، حقوق موضوعه و فقه، مجادلات تخصصی و جذابی را باعثشده است.جدای از مبانی مسئولی...

full text

بررسی موارد معافیت متصدی حمل و نقل جاده ای کالا و شرایط استنادی کنوانسیون حمل و نقل بین المللی

چکیده    کنوانسیون قرارداد حمل‌ونقل بین‏المللی کالا از طریق جاده که در سال 1956 تدوین گردیده و مورد الحاق کشورهای بسیاری، از جمله ایران قرار گرفته، سبب یکسان شدن مقررات، در این عرصه گردیده است. مطابق این کنوانسیون، متصدی حمل‌ونقل زمینی برای خسارات وارده به فرستنده و گیرنده کالا مسئول می‌باشد.   به‏هنگام بروز خسارت، در مواردی، برای متصدی حمل‌ونقل معافیت‌هایی در نظر گرفته شده است. بررسی شیوه‌های ...

full text

برآورد تابع تقاضای انرژی در بخش حمل و نقل جاده ای ایران، 1392-1357

(صحت مطالب مقاله بر عهده نویسنده است و بیانگر دیدگاه مجمع تشخیص مصلحت نظام نیست)  رشداقتصادی از ارکانسیاست‌هایکلان هرکشور است.انرژییکیازعواملاصلیوضروریرشداقتصادیاست. در ایران، در بین بخش‌های مصرف کننده فرآورده‌های نفتی، بخش حمل ونقل جایگاه...

full text

مدلسازی عدم تقارن اطلاعات در مساله حمله به شبکه حمل و نقل مواد خطرناک

در این مقاله، مساله توزیع مواد خطرناک در شرایطی مورد بررسی قرار می‏گیرد که در آن از یک سو، توزیع‏کننده درصدد انتخاب مسیرهای اقتصادی با کمترین هزینه بر روی شبکه است و از سوی دیگر به منظور افزایش ایمنی حمل مواد خطرناک، آژانسی نظارتی به عنوان مهاجم، در صدد است که تصمیم توزیع‏کننده برای عبور از کمان‏های شبکه را تحت کنترل قراردهد و در صورتی‏که توزیع‏کننده از این کمان‏ها عبور نماید، از وی جریمه دریاف...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
سلامت کار ایران

جلد ۱۱، شماره ۵، صفحات ۳۰-۴۲

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023